فواید و خواص لبو برای سلامتی

مصرف میوه‌ها و سبزیجات موجب کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با سبک زندگی می‌شود. بسیاری از مطالعات حاکی از آن بوده که مصرف بیشتر غذاهای گیاهی مانند لبو خطر چاقی، مرگ‌ومیر و بیماری‌های قلبی را می‌کاهد و به افزایش سلامت پوست و مو، افزایش انرژی و کاهش وزن کمک می‌کند. در ادامه با خواص لبو بیشتر آشنا می‌شوید.

 سلامت قلب و فشار خون

براساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۸ به‌چاپ رسید، تأثیرات مصرف ۵۰۰ میلی‌لیتر آب‌ لبو بر داوطلبان سالم بررسی شد. پژوهشگران در این مطالعه دریافتند که فشار خون افراد پس از مصرف آب‌ لبو به‌طور چشمگیری کاهش می‌یابد.

محققان براین باورند که این امر به‌خاطر وجود مقادیر بالای نیترات موجود در آب‌ لبو است. بنابراین مصرف آب‌ لبو و سبزیجات سرشار از نیترات، یکی از راه‌های ارزان و مؤثر برای پیشگیری و درمان بیماری‌های قلبی و عروقی و فشار خون بالاست.

در مطالعه‌ی دیگری که در سال ۲۰۱۰ در ارتباط با خواص لبو صورت گرفت نیز نتایج مشابهی مشاهده شد. این مطالعه نشان داد که مصرف آب‌ لبو بسته به مقدار آن می‌تواند تأثیرات چشمگیری در پایین آوردن فشار خون داشته باشد.

حتما بخوانید: دلایل حمله‌ قلبی و راه‌های پیشگیری از آن

 جلوگیری از زوال عقل

محققان دانشگاه ویک فارست دریافته‌اند که نوشیدن آب‌ لبو می‌تواند اکسیژناسیون را در مغز بهبود بدهد و پیشرفت علائم زوال عقل را در افراد مسن به‌تأخیر بیندازد.

براساس گفته‌ی دنیل کیم شاپیرو (مدیر مرکز پژوهش‌های کاربردی‌ دانشگاه ویک فارست) با افزایش سن جریان خون به برخی نواحی مغز کاهش می‌یابد و موجب کاهش قدرت شناختی و افزایش خطر زوال عقل می‌شود. مصرف آب‌ لبو به‌عنوان یک سبزی سرشار از نیترات می‌تواند جریان خون و اکسیژناسیون در مغز را بهبود دهد.

 کمک به بیماران دیابتی

لبو محتوی نوعی آنتی اکسیدان به‌نام «آلفالیپوئیک‌اسید» است که می‌تواند به کاهش سطح گلوکز و افزایش حساسیت‌ به‌ انسولین کمک می‌کند و از تغییرات اکسیداتیو مرتبط با استرس در بیماران مبتلا به دیابت جلوگیری کند.

مطالعات نشان داده‌اند آلفالیپوئیک‌اسید می‌تواند نشانه‌های نوروپاتی محیطی و نوروپاتی اتونومیک را در مبتلایان به دیابت کاهش دهد.

بااین‌حال یک فراتحلیل (تحلیل یکجای داده‌های به‌دست‌آمده از پژوهش‌های مختلف) درباره‌ی خواص آلفالیپوئیک‌اسید نشان می‌دهد احتمالا تأثیر آن تنها محدود به‌ تزریق داخل‌وریدی است. نویسندگان این تحلیل می‌گویند مشخص نیست بهبود احتمالی فرد پس از ۳ تا ۵ هفته مصرف روزانه‌ی ۶۰۰ میلی‌گرم از آلفالیپوئیک‌اسید اهمیت بالینی دارد یا خیر.

حتما بخوانید: ۱۰ میوه‌ای که برای دیابتی‌ها مفید است

بهبود گوارش و دفع

یکی دیگر از خواص لبو کمک به دفع و بهبود گوارش است. لبو یکی از خوراکی‌های سرشار از فیبر است به همین دلیل می‌تواند در جلوگیری از یبوست مؤثر باشد و موجب بهبود سلامت دستگاه گوارش و دفع راحت‌تر مدفوع می‌شود.

 کاهش التهابات

«کولین» یک جزء بسیار مهم و پرخاصیت لبو است که به خواب، حرکات عضلات، یادگیری و تقویت حافظه کمک می‌کند. همچنین کولین به حفظ ساختار غشاهای سلولی، به انتقال امواج عصبی، جذب چربی و کاهش التهابات مزمن کمک می‌کند.

بهبود سوخت و ساز و عملکرد ورزشکاران

مکمل های غذایی محتوی آب‌ لبو می‌توانند اکسیژناسیون عضلات را در طول تمرینات ورزشی بهبود دهند. افزایش مصرف نیترات می‌تواند به‌طور بالقوه مقاومت فرد را در طول تمرینات ورزشی طولانی افزایش دهد. کیفیت زندگی افرادی که به‌خاطر مشکلات قلبی-عروقی، تنفسی و سندروم سوخت‌وسازی و به‌دلیل کمبود اکسیژناسیون نمی‌توانند تحرک روزانه‌ی کافی داشته باشند، با مصرف سبزیجات حاوی نیترات بهبود می‌یابد.

آب‌ لبو می‌تواند عملکرد دوچرخه‌سواران را در مسابقات تایم تریل ۴ کیلومتر ۱۱ ثانیه یا ۲٫۸ درصد بهبود دهد. این عدد در مسافت ۱۶٫۱ کیلومتر به ۴۵ ثانیه یا ۲٫۷ درصد می‌رسد.

حتما بخوانید: تغذیه ورزشکاران چگونه باید باشد؛ ۱۲ غذایی که ورزشکاران هرگز نباید مصرف کنند

 کمک به تنظیم وزن

آب لبو کالری بسیاری پایینی دارد و فاقد چربی است. آب لبو یک نوشیدنی خوب برای شروع روز است که می‌تواند مواد مغذی و انرژی موردنیازتان را تأمین کند.

 پیشگیری از سرطان

رنگ خاص لبو به‌خاطر وجود «بتالائین» است. بتالائین از آنتی‌اکسیدان‌های محلول در آب است. براساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۴ صورت گرفت، بتالائین می‌تواند از سلول‌های سالم در برابر آثار مخرب برخی داروهای درمان سرطان محافظت بکند. بتالائین در نابودی رادیکال های آزاد مؤثر است. رادیکال‌های آزاد می‌توانند سلول‌های ناپایدار بدن را پیدا و نابود کنند.

 منبع خوبی از پتاسیم و سایر مواد معدنی

پتاسیم ماده‌ی معدنی مهمی است که به عملکرد مناسب اعصاب و عضلات کمک می‌کند. علائمی مانند خستگی، ضعف و گرفتگی عضلات از علائم کاهش سطح پتاسیم هستند. همچنین اگر سطح پتاسیم خیلی پایین بیاید، موجب ضربان غیرطبیعی قلب و تهدید زندگی فرد می‌شود. لبو سرشار از پتاسیم است. میانه‌روی و اعتدال در مصرف آب لبو باعث می‌شود سطح پتاسیم در بدن در حد متعادلی باقی بماند.

. محتوی ویتامین C

آب‌لبو منبع خوبی از ویتامین C است. ویتامین Cبا خاصیت آنتی‌اکسیدانی‌اش موجب تقویت دستگاه ایمنی می‌شود و از سلول‌های بدن در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. همچنین ویتامین C به تولید کلاژن، ترمیم زخم‌ها و جذب آهن کمک می‌کند.

. منبع خوبی از فولات

فولات (ویتامین B9) از ویتامین‌های گروه B است. فولات از بروز مشکلات ناشی از نقص لوله‌ی عصبی، مانند مهره‌شکاف (شکاف مادرزاد مهره‌ها) و آنانسفالی (بی‌مخ‌زایی) پیشگیری می‌کند. همچنین فولات خطر تولد نوزاد نارس را کاهش می‌دهد. بنابراین مصرف روزانه‌ی فولات به میزان کافی، برای زنان باردار و زنانی که قصد بارداری دارند، ضروری است. توصیه می‌شود روزانه ۶۰۰ میکروگرم فولات دریافت کنید و افزودن لبو به رژیم غذایی‌‌تان در این راه به شما کمک می‌کند.

یک فنجان لبوی خام محتوی مقادیر زیر از مواد مغذی است:

58 کالری؛

 گرم کربوهیدرات که از این مقدار ۹ گرم را قندها و ۴ گرم را فیبر تشکیل می‌دهد؛

2 گرم پروتئین.

بسته به کارخانه‌ی تولیدکننده‌ی آب‌ لبو ارزش تغذیه‌ای یک بسته‌ی ۲۹۶ میلی‌لیتری آب‌ لبو به شرح زیر است:

44کالری؛

 گرم کربوهیدرات که از این مقدار ۱ گرم را فیبر و ۸ گرم را قندها تشکیل می‌دهند؛

۲ گرم پروتئین.

بهتر است برچسب روی آب‌ لبو را بخوانید تا محصول مصرفی دارای شکر افزوده‌ نباشد.

لبو ۱٪ نیاز روزانه‌ی فرد به ویتامین A، میزان ۲٪ کلسیم، ۱۱٪ ویتامین C و ۶٪ آهن را تأمین می‌کند.

ویتامین C آنتی‌اکسیدانی است که در ساخت کلاژن، برخی پیام‌رسان‌های عصبی و سوخت‌وساز پروتئین‌ها نقش کلیدی بازی می‌کند. آهن یک بخش ضروری هموگلوبین است. هموگلوبین پروتئینی است که اکسیژن را از ریه‌ها به بافت‌های بدن انتقال می‌دهد و برای رشد و عملکرد سلول‌ها ضروری است. کمبود آهن می‌تواند منجر به بروز برخی از انواع کم خونی (آنمی) شود.

لبو منبعی غنی از فولات و منگنز است. همچنین لبو محتوی تیامین، ریبوفلاوین، ویتامین B۶، پانتوتنیک اسید، کولین، بتائین، منیزیم، فسفر، پتاسیم، روی (زینک)، مس و سلنیم است.